تاکیدی که جدی گرفتن آن می تواند برنامه های درمانی شما را با موفقیت بیشتری پیش ببرد . در بعضی از داروها همراه بودن یا نبودن غذا تاثیری در بروز اثرات درمانی ندارد . اما در مورد برخی دیگر از داروها تغییراتی دیده می شود که در موقعیت درمان اهمیت دارد . به این دلیل دستوراتی مثل ” بعد از غذا ” ، ” قبل از غذا ” ، ” با معده خالی ” ” با معده پر ” در مورد این داروها دیده می شود .
به طور کلی غذا ممکن است باعث تغیراتی در جذب دارو از دستگاه گوارش شود . بعضی از مواد غذایی با بعضی از داروها ترکیب می شوند و تبدیل به ترکیباتی می شوند که در دستگاه گوارش قابل جذب نیست بنابراین در صورتیکه آن دارو با غذاهای خاص مصرف شود اثر درمانی بروز نخواهد کرد . مثال بارز این مورد نوعی آنتی بیوتیک است که اگر با شیر خورده شود جذب نمی شود . زیرا کلسیم موجود در شیر با آن ترکیب و مانع جذب می شود .
در مورد برخی دیگر از داروها ، غذا به کندی جذب دارو می شود . در این مورد در نهایت بعد از مدتی دارو جذب می شود ولی بدلیل اینکه دیر جذب شده است آثار درمانی آن دیر بروز می کند . بعضی از مواد غذایی بر جذب داروها اثر نمی گذارند بلکه بر روی فرایند های دیگری اثر می گذارند که در بروز آثار درمانی مهم هستند .
جذب تعدادی از داروها هم با برخی مواد غذایی زیاد می شود . همچنین در مورد داروهایی که ممکن است باعث تحریک و ناراحتی دستگاه گوارش بشوند توصیه نمی شود که همراه غذا مصرف شوند تا عوارض کمتری پیش آید .
بنابراین به طور کلی باید تاثیر غذا بر دارو همواره مورد نظر باشد و مطابق دستور پزشک عمل شود . در مواردی که همراه دارو برنامه غذایی خاصی توصیه شده است رعایت آن الزامی می باشد و در این جا به تعدادی از مهمترین تداخلات غذا و دارو اشاره می کنیم . در موارد دیگر می توانید با پزشک یا داروساز مشورت کنید .
مصرف همزمان استامینافون با غذاهای غنی از کربوهیدرات ها مثل بیسکوییت ، خرما ، مربا و غیره باعث ایجاد ترکیب و در نتیجه کندی جذب دارو می شود .
مصرف همزمان قرص های پوشش دار بیزاکودیل همراه شیر یا غذاهای دیگری که خاصیت بازی دارند باعث از بین رفتن پوشش قرص در معده و خراب شدن دارو می شود و اثر درمانی نیز دیده نمی شود .
مصرف داروهای اهن دار مثل سولفات آهن با چای باعث ایجاد ترکیب نامحلول و عدم جذب آهن می شود .