کلوپ آموزش آموزش از جنس اینترنت،آموزش رایگان آشپزی،بازاریابی و …
نوشته های مشابه
اطمینان حاصل کنید که سایز کفش مناسب را انتخاب کردید. بر روی ورقه ای کاغذ بایستید و اطراف کفشتان را خط بکشید، سپس گرداگرد پای بدون کفش و برهنه خود را خط بکشید. ممکن است دریابید که بخش هایی از پای شما از کفش پهنتر و عریض تر است. معمولا فروشنده به شما می گوید که کفشی که اندکی تنگ است، با پوشیدن بهتر می شود، اما اگر کفشی در مغازه اندازه پای شما نیست، بهتر است آن را نخرید.
مطمئن شوید که قوس کفش اندازه پای شما است.
به دنبال کفش هایی باشید که بندهای آن دور ساق پایتان بپیچد تا پشتیبان و تکیه گاهی را برای پای شما فراهم کند.
پاشنه کفش خود را خردمندانه انتخاب کنید. واضح است که کفشی با پاشنه نیم اینچی (۱٫۲ سانتی متر) راحت تر خواهد بود، اما ممکن است که مانند کفش تخت و بدون پاشنه به نظر برسد. کفش هایی که پاشنه گوه ای و پاشنه یکدست لژدار دارند، بسیار خوب است زیرا از آنچه که واقعا هستند، بلندتر به نظر می رسند؛ هرچه پاشنه عریض تر و پهن تر باشد، بهتر است، زیرا باعث تعادل بیشتر می شود.
از پوشیدن پاشنه های تیز نوکدار خودداری کنید؛ فشاری که این نوع کفش ها بر روی پنجه پای شما وارد می کند، باعث
فشار به ناخن های پا و صدمه رساندن به ریشه و اصل ناخن می شود که می تواند موجب تغییر رنگ ناخوشایند ناخن های پا شود.
کفش های پاشنه دار را در طول روز یا شب بپوشید، اما هرگز به طور مداوم در سرتاسر روز و شب از آن استفاده نکنید. انجمن متخصصین حفاظت از پا و پزشکان متخصص پا توصیه می کنند که پا تا آنجایی که ممکن است، باید کشیده و راحت باشد.
کمتر مورد استفاده قرار می گیرد.
====================
